چگونه بفهمیم تپش قلبمان جدی است

کمتر کسی هست که تا به حال تپش قلب را تجربه نکرده باشد. این احساس بیشتر هنگام استرس و اضطراب، قبل از امتحان‌ها و ملاقات‌های مهم و هنگام بی‌خوابی‌های شبانه ایجاد می‌شود و در خانم‌ها هم شایع‌تر است. اما گاهی اوقات این ضربان سریع و کوبنده قلب مدت بیشتری باقی می‌ماند و به اضطراب و نگرانی‌مان می‌افزاید. در این هنگام است که فکر می‌کنیم مبادا به بیماری قلبی مبتلا شده‌‌ باشیم. برای شناسایی تپش‌های خطرناک قلب به سراغ دکتر سینا مشار، بورد جراحی قلب و عروق از دانشگاه هامبورگ آلمان رفتیم.

چه زمانی باید نگران شد؟

 

قلب انسان در روز حدود 100 هزار بار می‌زند. انسان‌های سالم هیچگاه به این فکر نمی‌کنند که با چه سرعت و نظمی این ضربان انجام می‌شود. در واقع عدم احساس کار قلب، این خادم ساکت و همیشگی، جزئی از احساس خوب و زیبای زندگی و زنده بودن است. به همین دلیل وقتی کار قلب خود را احساس می‌کنیم یا در نوار قلبی متوجه می‌شویم که قلب‌مان گاهی خارج از نوبت یعنی تندتر یا آرام‌تر می‌تپد، دچار ترس و وحشت می‌شویم. مهم این نیست که ضربان قلب تند، یواش یا بی‌نظم باشد.

 

اگر اختلال ریتم آنقدر شدید باشد که پمپاژ قلب تحت تاثیر قرار گرفته و باعث سرگیجه یا حتی بیهوشی شود یا اگر همراه با آن درد سینه، تنگی نفس یا حالت تهوع احساس شود یا اینکه در فامیل نزدیک سابقه سکته قلبی وجود داشته باشد باید زنگ خطر را به‌صدا درآورید و به پزشک مراجعه کنید.

 

وقتی ضربان‌تان طبیعی بالا می‌رود

 

فردی که احساس تپش قلب می‌کند، نمی‌تواند تشخیص دهد کدام اختلال ریتم قلبی خطرناک است یا اینکه دلیل آن چیست. گرفتگی عروق قلب، بیماری‌های دریچه‌های قلب، نارسایی قلبی، فشار خون بالا، کم‌خونی، بیماری‌های ریوی (آسم و...)، دیابت، کم‌کاری یا پرکاری غده تیروئید، تغییرات هورمونی، تغییرات میزان مواد معدنی در خون از جمله پتاسیم، سدیم، کلسیم و منیزیم، مصرف موادی مانند کافئین، مواد مخدر(کوکائین، شیشه و...)، دخانیات، داروهایی مثل بتا بلوکرها، قرص‌های رژیمی و ضدافسردگی و... می‌توانند باعث تغییر نحوه ضربان قلب شوند، به همین دلیل حتما یک متخصص باید دلیل اختلال ریتم را بررسی کند. با این حال در بسیاری از مواقع هیچگونه بیماری مسببی پیدا نمی‌شود و نیازی به درمان دائمی نیست. قلب‌های سالم نیز ممکن است دچار اختلال ریتم یا آریتمی شوند. ضربان بین 60 تا 100 طبیعی محسوب می‌شود. انسان‌های سالم گاهی ضربان قلب آهسته‌تری دارند. برای مثال ورزشکاران حرفه‌ای در زمان استراحت و آرامش، ضربان قلب‌شان تا 40 ضربه در دقیقه پایین می‌آید. هنگام فعالیت بدنی، ورزش، بالا رفتن از پله‌ها، حمل خرید روزانه، فشار روحی، خوشحالی، غم، عصبانیت و هیجان ضربان قلب بالا می‌رود تا به بدن اکسیژن کافی برسد.

 

قلب زنان تندتر می‌زند

 

کندی ریتم قلب زیر 60 ضربه در دقیقه «برادی کاردی» و ضربان بالای 100ضربه در دقیقه «تاکی کاردی» نام دارد. منشا آریتمی می‌تواند در دهلیزها یا بطن‌های قلب باشد.بین زنان و مردان در ابتلا به بیماری آریتمی قلبی تفاوت کلی نمی‌توان قائل شد. براساس آمار می‌توان گفت زنان نسبت به مردان هنگام آرامش، ضربان قلب‌شان بالاتر است. زنان کمتر دچار بیماری تنگی عروق قلب می‌شوند اما فاکتورهای به وجود آورنده اختلالات ضربان قلب درآنان موثرتر است. اختلالات ضربان قلب در زنان بیشتر اوقات دلیل هورمونی دارد. زنان جوان بیشتر در زمان عادت ماهانه یا کم‌خونی دچار تاکی کاردی می‌شوند و زنان مسن تر در زمان یائسگی.

 

بارداران و قلب پر تپش

 

آریتمی‌های قلبی حین بارداری کم نیستند. ضربان بارداران به طور طبیعی 20درصد افزایش پیدا می‌کند. اکثر آریتمی‌های زمان بارداری بی‌خطر هستند اما حتما باید توسط متخصص بررسی شوند و در صورت نیاز درمان شوند تا خطری برای مادر و فرزند پیش نیاید. کودکان نیز ممکن است مبتلا به تپش قلب شوند. از هر 100 کودک 10 نفر دچار آریتمی قلبی هستند که البته بیشتر این آریتمی‌ها بی‌خطر هستند و با گذشت زمان رفع می‌شوند. با این حال یک نفر از هر 100 کودک دچار بیماری مزمن آریتمی قلبی است که دلیل آن می‌تواند بیماری‌های مادرزاد قلبی، ژنتیک و... باشد و باید درمان شود. شروع و قطع ناگهانی تپش قلب در کودکان مدرسه‌ای و جوانان لزوما خطرناک نیست اما باید مورد بررسی قرار گیرد به‌خصوص اگر همراه با سرگیجه، کم‌توانی ناگهانی و حالت تهوع باشد. تمام آریتمی‌های قلبی خطرناک نیستند و باعث جلوگیری از فعالیت‌های ورزشی نمی‌شوند. اما مبتلایان به تپش قلب باید حتما در مورد ورزش، نوع و شدت آن با متخصص خود مشورت کنند.

 

احساس می‌کنید اسبی به سینه‌تان لگد زده است؟!

 

فیبریلاسیون دهلیزی شایع‌ترین اختلال ریتم قلبی است. در این بیماری مقدار زیادی موج‌های الکتریکی نامنظم از دهلیز به بطن می‌رسند. قلب با سرعت بالا و نامنظمی انقباض‌های غیر موثر و کمتر موثری خواهد داشت که باعث پمپاژ و تخلیه غیرمفید خون از قلب می‌شود. خطر این بیماری، سرعت بالا و نامنظم دهلیز که احساس بدی در بیمار ایجاد می‌کند، نیست بلکه حرکت ناکافی خون در دهلیز خطر تشکیل لخته خونی و حرکت آن به سمت عروق سر و سکته مغزی را افزایش می‌دهد. این خطر را می‌توان با استفاده از داروهای ضد انعقادی به حداقل رسانید یا کاملا آن را برطرف کرد. همچنین انقباضات نارس و خارج از ریتم قلبی که گاهی بیمار آن را همچون لگد اسب احساس می‌کند و باعث ناراحتی و وحشت او می‌شود معمولا نیاز به درمان خاصی ندارد اما باید تحت نظر پزشک قرار گیرد. اگر منبع ضربان سریع قلب در بطن نباشد، می‌توان با استفاده از دارو یا سوزاندن یک نقطه کوچک در محل تشکیل‌دهنده ضربان سریع، آن را درمان کرد. همچنین ضربان آرام و فواصل قطع ضربان قلب را می‌توان با گذاشتن باطری و ایجاد ضربان کافی و مطمئن برطرف کرد.

منبع:darmansara